การพัฒนา GROUPS MODEL เพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษสำหรับนักศึกษาที่เรียนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนา GROUPS Model สำหรับการพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษา และเพื่อศึกษาประสิทธิภาพของ GROUPS Model สำหรับการพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษา ประชากรมี 2 กลุ่ม คือ กลุ่มแรกเพื่อศึกษาความต้องการ ประกอบด้วย นักศึกษาสาขาภาษาอังกฤษ 256 คน และบัณฑิตสาขาภาษาอังกฤษ จำนวน 124 คน ของมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร ครูสอนภาษาอังกฤษ 51 คน และผู้ใช้บัณฑิต 71 คน ในเขตอำเภอแม่สอด จังหวัดตาก ใช้วิธีการสุ่มแบบง่าย กลุ่มที่สองเพื่อการทดลองมีนักศึกษา จำนวน 48 คน จากคอมพิวเตอร์ธุรกิจ 24 คน และภาษาอังกฤษ 24 คน ของมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร-แม่สอด ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2559 ใช้วิธีการสุ่มแบบเจาะจง เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ แบบประเมิน แบบสังเกต แบบสัมภาษณ์ และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหาผลการวิจัย พบว่า 1) ผลการพัฒนา GROUPS Model พบว่า ความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญที่มีต่อ GROUS Model อยู่ในระดับเหมาะสมมากที่สุด (x̄ =4.44) 2) ผลการศึกษาประสิทธิภาพของ GROUPS Model สำหรับการพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษา พบว่า ผลสัมฤทธิ์คะแนนในภาพรวมหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน (ก่อนเรียน 7.77 หลังเรียน 21.04) ส่วนผลการประเมินทักษะการพูดภาษาอังกฤษ พบว่า ผลสัมฤทธิ์คะแนนเฉลี่ยในภาพรวมหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน (ก่อนเรียน 6.06 หลังเรียน 13.13) และ 3) ความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อ GROUPS Model ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (x̄ =4.31)